ย้ายแระ..

เขียนใน Day by day by
ทดลองย้ายบ้าน..ตามคำเรียกร้อง..
 
ถอดไปแต่หลังคา กะตัวบ้าน…เหลือเสาเข็มไว้ก่อน…ถ้าบ้านโน้นไม่เวริค ไม่มีปัญญาทำ ค่อยย้ายกลับ…ฮ่าๆๆๆๆ
 
ลังเลๆ ระหว่างบล็อคแก้ง กะ เอ็กตรีน ตามคำแนะนำ ของคุณวิชัย ท่าหมา..ที่ได้ข่าวว่า โด่งดัง เตรียมฝนปลายปากการอแจกลายเซ็นต์ในงานสัปดาห์หนังสือไปเรียบร้อยแล้น…ฮิฮิฮิ
 
สรุปว่า..เอาที่นี่ก่อนละกัน…ถมที่ไว้รอแล้ว
 
 
 จัดไป….

ซากอ้อยมาโผล่ผิดที่….

เขียนใน Day by day by
ความคิดเห็นที่ 245
   เคยเห็นหรือได้ข่าวคนเสียชีวิต หรือ เป็นมะเร็งเพราะทัลคัมบ้างหรือยัง ทัลคัมไม่ได้มีแร่ใยหิน Asbestos เสมอไป โรงงานผลิตน่ะเค้าคัดออกอยู่แล้ว เค้าไม่ผลิตออกมาใช้กันทั่วโลกหรอกถ้าอันตรายนักน่ะ ทัลคัมไม่ย่อยสลายป่านนี้ทุกบ้านคงมีกองแป้งท่วมแล้วมัง โรงงานขยะก็คงมีแป้งเยอะกว่ากล่องโฟมที่ย่อยสลายไม่ได้ คนส่วนมากก็ทาแป้ง เครื่องสำอางก็ทำมาจากแป้ง รองพื้น แป้งฝุ่น ครีมบางตัว ใช้บนหน้าไม่ใกล้จมูกกว่าอีกเหรอ คุณสมบัติของทัลคัมมีบางส่วนละลายน้ำได้ นี่ไม่เรียกย่อยสลายเหรอ อ่านข่าวอ่านโฆษณามานานแล้ว ของคุณมีประโยชน์ก็จริงแต่การโจมตีทัลคัมแบบนี้ ระวังนะคะ โรงงานผลิตมีทั่วประเทศทุกยี่ห้อ ทุกแบรนด์ เค้ารวมหัวกันกำจัดคุณได้ง่ายๆ…อันที่จริงถ้าคุณนำเสนอสินค้าเชิงบวกโดยไม่ใส่ร้ายใครของคุณน่าจะขายดีกว่านี้นะคะ…แป้งไม่ใช่แค่สิ่งที่คุณเห็นมันอยู่ในสินค้าหลายๆอุตสาหกรรม ปุ๋ย ยาเม็ด กระเบื้อง ยาง ฯลฯ ถ้าจะเสียชีวิตก็น่าจะเสียกันไปเยอะแล้วค่ะ

โดย: คนขายแป้ง [1 ต.ค. 51 10:52] ( IP A:124.121.67.191 X: )

ความเห็นซากอ้อยในทู้ขายแป้งบ้านมิวมิว

ตอนแรกๆ อ่านละก้อ งงๆ มึนๆ มันมาลองของตอนเพิ่งตื่นนอน…พออ่านจบ..ตาสว่าง เลย

นั่งแอบขำ…พยายามเค้นคำตอบแบบสุภาพๆ อย่างที่สุด กลัวสันดานที่แท้จริงจะหลุดออกมา เสียภาพพจน์หมด..ฮิฮิฮิ

ตอบว่าไรถ้าอย่างรู้ไปหาอ่านในทู้แป้งละกัน แต่จริงๆ แล้ว แม่ง..อยากบอก ไอ่เวรที่ใช้ชื่อ คนขายแป้งว่า

บ้านพ่อตุ๊ดสิ..ตายเพราะแป้ง เอาไว้ทาตัวไม่ได้เอาไปยัดตู๊ด ต้มกินกะข้าวนะโว้ยย จะได้ตายลงหน้าหนึ่ง ออกข่าวให้ตุ๊ดเห็นทุกวัน

แค่ก๊อบเรื่องทัลคั่มมาแปะเสือกบอกโจมตี โคสะนาแค่เนี๊ย บ.แป้งยักษ์ใหญ่จะมากำจัดโรงงานเส้นหมี่ที่ผลิตแป้งข้าวเจ้าทาตัวยอดขายกะปิ๋วหลิว น่ากลัวจนตัวสั่นเลยล่ะ..T-T

แสรดด…ไปเรียนมาเก้ตติ้งมาใหม่ไป

โคสะนา คสอ แชมพู สบู่ ขัดผิว บ้าบอ ขายในเว๊บ อ่านแล้วเอียนจะอ๊วกมากกว่าอีก..ครีมไรวะ ทาละหน้าขาวเด้งได้หยั่งกะเกิดใหม่ ผสมสารพัด นำเข้ามาจาก ตปท กรอกเองกะมือด้วย งี้ ลังโคม เอสเต้ เอสเคทู ไม่ร่วมมือกำจัดครีมหน้าขาวหมอจุฬาไปให้สิ้นซากเลยวะคะ…อย.สั่งห้ามขายแล้วก้อยังเห็นวางกันให้เกลื่อน กุจะบร้า

แค่เอา fact เรื่องทัลคั่ม มาแปะ ไม่ได้บอกว่า อย่าไปซื้อแป้งผสมทัลคั่มยี่ห้อนี้ๆๆๆ นะ ใช้แล้วตายแน่ เป็นมะเร็งตายแน่ ใครใช้ ตุ๊ดต้องตายยยยย..ตายยย..กันทั้งประเทศ ใครอยากฆ่าตัวตายเชิญใช้แป้งตราตุ๊ด

 หรือบอกว่าแป้งข้าวเจ้าใช้แล้ว สิวฝ้า กระ หาย เห็นผลทันตา ผัวเปลี่ยนไปใน 7 วันนี่หว่า…อะไรกันนึกกันหนา อ่านข่าวอ่านโคสะนามาเยอะ คิดได้แค่เนี๊ย

ที่เด็ดๆ กว่า

คุณสมบัติของทัลคัมมีบางส่วนละลายน้ำได้ นี่ไม่เรียกย่อยสลายเหรอ

อุแม่เจ้า..ใครก้อได้ช่วยมันที มัน self มากที่พิมพ์มาอย่างนี้ จบมากจากสถาบันไหนกรุณาเอาปริญญาไปคืนด่วน อายแทน

นอกจากนี้ (เตรียมทำตาโต หน้าตาตื่นเต้นสุดขีดไว้นะ)

แป้งไม่ใช่แค่สิ่งที่คุณเห็น !!!!  มันอยู่ในสินค้าหลายๆอุตสาหกรรม ปุ๋ย ยาเม็ด กระเบื้อง ยาง ฯลฯ

คงมีมันคนเดียวที่รู้ล่ะมั้ง…อยากรู้จิงๆ มันขายแป้งอะไร…แป้งเปียกป่าววะ??

แต่มันคงไม่รู้อย่างนึง…ว่า เจ้าของพื้นที่ที่มันมาปล่อยควายให้วิ่งเล่น เปนเซลล์ขายเคมี ขายแป้ง(ที่มันเรียก) ในกระเบื้อง ในยาง ในปูน ที่มันว่าอะแหละ…

เฮ้ออ..เปรี้ยวตีนผิดที่จิงๆ

 

 

เมนูสำหรับคนกล้า

เขียนใน Day by day by
ช่วงนี้..โรคจิต ชอบกินไรซ้ำๆซากๆ กินเกือบทุกวัน…วันไหนไม่ได้กินเก็บกด อยากกินม๊ากมาก เกือบจะลงแดง อีกวันต้องขับรถไปซื้อเลยอะ
 
ต้องคนกล้าเท่านั้น..จิงๆนะ
 
เมนูแรก…โอวัลตินภูเขาไฟ..
ถ้าจะชงกินเองที่บ้านก้อน่าจะได้แต่พอดีที่บ้านไม่มี..เลยซื้อเอา..
โอวันตินชงๆ ใส่น้ำแข็ง แล้วโรยยยยยยด้านบนด้วยผงโอวัลตินแบบถล่มทลาย..ดูดไปกินโอวัลตินที่โดนน้ำจับตัวเป็นก้อนๆ นึกถึงสมัยเด็กๆ ชอบแคะไมโลกิน เวลาไม่มีตังค์ซื้อขนม (จิงๆ ไมโลแพงกว่าค่าขนมอีกว่ะ ฮ่าๆๆ แม่คงคิดไม่ทัน) ดูดจนหมดละไม่สะใจ ที่บ้านมีแต่ 3 in 1 เลยฉีกซองราดลงไปอีก..คราวนี้จะแบบ..หวานๆ มันๆ เพราะมีคอฟฟี่เมทและน้ำตาลด้วย…อร่อยไปอีกแบบ
 
ไปดูมาแระ Honey maid Graham อร่อยๆๆๆ กินกะครีมชีส…พุ่งนี้ไปซื้อมาตุนอีกดีก่า
 
เมนูต่อมา…ชีสนม kiri กับแครกเกอร์ ยี่ห้อไรจำไม่ได้ซื้อจากวิลล่า อยู่แถวๆขนม pop tard จะมีไฟเบอร์เยอะๆ รสชาติคล้ายๆบิสกิตหมีเกรแฮม จะออกหวานๆ หอมๆ grains กินกับชีสเปรี้ยวๆ นมๆ หร่อยโคดดด..
ช่วงนี้ก่อนนอน เวลานอนไม่หลับเดินไปเปิดตู้เย็น ชีสก้อนนึง หนมปังแผ่นนึง(จิงๆตั้งใจจะซื้อมาให้มิวกิน) หลับสบายยยยย…หอม หร่อย หวาน ๆเค็มๆ มันๆ
 
 
เมนูสุดท้าย..โรตีโรยโกโก้ ราดนมโรยน้ำตาล..ว่ะฮ่ะๆๆๆ
ทอดกรอบๆนะ..ละแบบโกโก้มันจะขมนิดๆ ราดนมโรยน้ำตาลละเข้ากั้นเข้ากัน…นี่กะว่าจะลองซื้อโรตีตราฮิปโปมาทอดกินเองละได้โรยโกโก้แบบสะใจไปเลย…
 
 
 
….ใครใจไม่ถึง อย่าลอง
 
แอ๊ว….แอ๊วว…แอ๊ววววววว……….
(แมวน้ำเรียกพี่)

มิวมิว The copy machine

เขียนใน ~ Miu Miu ~ by
นั่นแหละ…
 
ตามนั้นเลย
 
ก่อนอื่น..วันนี้มิวมิวพูดได้เพิ่มอีกคำ ไก่ ไก่ ไก่ เรียก หมอนรูปไก่ เดินผ่านเห็นทีไร ก้อ ไก่ ไก่ กลายเป็นคำฮิตติดปากไปเลย
ตื่นเช้ามากก้อหันไปเจอหมา ลุกหัวฟู ไปกอดตุ๊กตาหมา ม๊า ม๊า ม๊า…ทำหน้าซึ้งสุดๆ ทำท่ารักกันมากมาย (ส่วนพ่อ มิวมิว เอาตีนถีบ อึช อึช อึช แปลว่ารักมากที่สุด ฮ่าๆๆๆ)
สรุปแล้วตอนนี้มิวมิว พูดได้ คำไหนมั่งน๊า
แม่ (เวลาจะกินนมกะร้องไห้ เท่านั้นแหละ)
เด๊ดดี่ เดะ ดี่ เดะดี่
หมา ม๊า ม๊า + sign
หม่ำๆ
นม พูดไม่ได้ แต่ทำ sign สองไม้สองมือแข็งขัน มีแน๊นๆๆ หลุดมาบางอารมณ์
ปลา ปา ป๊า ป๊า
ไก่ ไก่
เป็ดก๊าบๆ  เก่ด กั่ด กั่ด +sign (ออกแนวมั่ว)
นก จิ๊บๆ   จิ๊ด จิ๊ด
ไคอะ (เวลาเห็นรูปคน)
นั่น อะไรอะ !!!
ทำไมอะ  ทะมะอะ
สามอันหลังนี่ โคดจะเลียนแบบกันชัดๆ
 
 
ช่วงนี้ อาการวัยสะแล๋น ถือเป็นอาการปรกติ  อาการแทรกซ้อน ได้แก่ อาการก๊อปปี้…
ตั้งแต่ท่าทาง ลีลา น้ำเสียง 
ท่าคุยโทรสับ…ทำคิ้วขมวดนิดๆ ยกมือถือแปะหู อะเค อะเค #$#@!@$%%% ฟังแล้วดูเหมือนภาษาพูดผู้ใหญ่มากกกกกก แต่ฟังไม่รู้เรื่อง!!! ฟังดีๆ จะเหมือนมีคำยาวๆ ภาษามนุษย์โลก หลุดออกมาเป็นพักๆ
 หน้าตาเอาจิง คุยเสร็จ เอามือถือมา กดปุ่ม กดๆ ละมองไปทางอื่น ทำหน้าเหมือนคุยเสร็ตแล้วประหนึ่งวางโทรสับ เคร่งเครียด
 
ท่าตุ๊กตาบลายธ์ อันนี้ เชี่ยวตั้ง…แอ๊บแบ๊วสุดๆๆๆ คือ she จะทำท่าครุ่นคิด แล้วหลับตาพริ้มประมาณ 3 วินาที จากนั้นลืมตาขึ้นมา บางทีก้อทำตาเหลือกขึ้นข้างบน เหมือนคิดอะไรออก หรือ บางทีก้อลืมตาแป๋ว ปิ้งขึ้นมา ซะงั้น
 
ท่ากินข้าว  ท่าทางสมมติของ she จะแบบ เอาช้อนตักจานโน้นจานนี้ แล้วมาเคาะๆๆในจานตัวเอง ละป้อนเข้าปากตัวเอง บางทีทำท่าวุ่นวายตักโน่นตักนี่ ตักนั่น เหมือนเล่นขายของ คนๆๆๆ ทำเป็นเอาช้อนเข้าปากตัวเอง
 
เลียนแบบท่าทาง ไม่ว่าจะเอามือจุ๊ปาก เม้มปากละทำเสียงปลาทอง ล่าสุด she หยิบหวีมาหวีผม(อันน้อยนิด) ทำเอาแม่ตกใจ…ห๊า..ไปเอามาจากไหนวะ…รู้ได้ไงว่าอันนี้ต้องหวีผม..
she บรรจงเอาหวีเสยไปเสยมา เอียงคอหวีอยู่นั่นแหละ…
จะเอามาจากใครได้ล่ะ…ก้อพ่อมันไง…..เราอะ ไม่ได้หวีผมตัวเองมาชาติเศษ ถึงกับเหวอตอนมิวหยิบหวีมาเสยหัวตัวเอง…(อันนี้ไม่ใช่เลียนแบบตรูแน่ๆ)
 
นอนแระ…
 
อยากกินเครปเค้ก
อยากไปเที่ยวไกลๆ
อยากไปดูปลา
 
แต่งานเข้า เซ็งเป็ด…
 
ปล. วันนี้สอนมิวมิวนับบล็อค 1-5 ไม่ถึง ห้านาที จับลิงชัดๆ
มะนทำ mind map ของตัวเอง เดี๋ยวรอครูตรวจการบ้านถ้าผ่านจะเอามาลง
 
 
 
 

ไม่ใช่เรื่องขี้ๆ ละจะหาว่าคุย…ฮิฮิ

เขียนใน ~ Miu Miu ~ by
ก่อนอื่น..บอกก่อนว่า คำถามบล็อคข้างล่างมีคำตอบนะ..ในเชิงคณิตศาสตร์ ไม่ใช่ปัญหาเชาวน์ ลองทำดูนะ อิอิ
 
 
วันนี้ ไปสวนลุมมากั๊บ…เนื่องจากสนใจเรื่องหนึ่ง..ที่แม่เก่ง Icyrose ในพันทิพย์นำเสนอ…ฟังแล้วเข้าท่า นาติดตาม และมีเหตุผลที่ทำให้สนใจยิ่งขึ้น เด๋วจะบอกให้ฟัง
หัวข้อที่ไปวันนี้ คือ การสอนเด็กให้เรียนให้เก่ง และการสอนเลขในเด็กเล็ก  sense of pattern sense of number
 
ให้นิยามเองว่า มันคือการเข้าใจความหมาย ของจำนวนและตัวเลข ทำไมต้อง sense ?? ก้อเพราะมันซึมซาบเข้าไปอยู่ในใจเด็กๆ นั่นเลยทีเดียวเชียว
 
ไม่ใช่เพื่อฝึกลูกให้เป็นอัจฉริยะ ถึงแม้ อัจฉริยะ จะสร้างได้ด้วยวิธีนี้
แต่เราไม่ได้อยากให้ลูกเป็นอัจฉริยะนี่นา เอาธรรมดาๆ คิดให้เป็น จะลอกข้อสอบเพื่อนบ้างแม่ก้อไม่ว่าน่ะลูก อย่าให้ครูจับได้พอ…เอาตรีนเขี่ยโพยไปไกลๆนะลูกนะ
 
พ่อธีร์ วิทยากรที่มาเล่าในวันนี้ น่าสนใจมาก
ก่อนไป ก้อได้ทำการบ้านไปส่วนหนึ่ง แต่รีบๆ อ่าน เพราะมีกระทู้ยาวห้าสิบกว่าหน้า ต้องอ่านก่อนไป..และบล็อคอีกจำนวนมากกกกกกกกกกของพ่อธีร์
 
เหตุผลที่สนใจ และไปวันนี้คือ..วิธีการคิดและสอนเด็กๆ ของพ่อธีร์ เป็นวิธีที่เราใช้กับตัวเอง ตอนเป็นเด็ก แต่..เราคิด(แบบมั่ว)ขึ้นมาเอง 
ไม่ได้โม้..โฮะๆๆ แต่ เราก้อไม่ใช่คนเดียวหรอก มีเด็กอีกหลายๆๆๆ คน รับรองว่า คิดวิธีบวกเลขคิดเลขขึ้นมาเอง โดยที่ไม่ต้อง เอาหนึ่งไว้ในใจ ยกนิ้วขึ้นมา 2 3 4 5
หรือ ท่องสูตรคูณเป็นนกแก้วนกขุนทอง เวลาทำการบ้าน
 
เรา ทำ แบบที่เค้าเรียกว่า mind maping ช่วยในการเรียน และการจำ..โดยที่เพิ่งจะรู้ว่า..ไอ่ที่ทำนั่นอะ เค้าเรียกว่า mind maping เมื่อไม่นานมานี้เองอะล่ะ
นี่เป็นเหตุผลว่า ทำไม ตื่นเที่ยงไปนั่งลอกการบ้านเพื่อน ถึงจบมาได้แบบเฉียดฉิวเกียรตินิยม..ฮ่าๆๆ กูยกให้มึงอะ….ไอ่เอก..ตอนขึ้นแท่นรับพระราชทานปริญญาจะได้มีเวลานั่งหลับก่อนนานๆ เอิ๊กกกกก (ถ ถ ถ ถุยยยยยย)
 
เราทำเองโดยไม่มีระเบียบแผน ที่แน่นอน เส้นต้องโค้ง ต้องแตกออกไป รอบด้าน แต่ เท่าที่ดูแล้ว ไอ่ที่เราทำย่อๆ ในการจดเลกเช่อ มันคือ การคิดแบบ mind maping นั่นเอง..
หรือบางที เราใช้วิธี จำ หน้ากระดาษ เข้าไปทั้งหน้าในหัวเลย ไม่ใช่ท่องนะ…
จำ…มองแล้ว จำ….ละมานั่งหลับตานึก ว่า บรรทัดนี้อยู่ไหน แล้วยังไงต่อ
ถ้าข้อสอบออกมาเหมือนเด๊ะๆ ก้อหวานหมูเลยล่ะ หลับตาเขียน…เคยนะ..phy chem อ่านหนังสือไม่ทัน…นาทีสุดท้าย ก่อนหลับ ตัดสินใจ เอาวะ…ท่องข้อนี้ไปแหละ มันยาวดี แต่ไม่ใช่การมานั่งท่องปาวๆๆ นะ เราทำไงก้อบอกไม่ถูกว่ะ
นั่งจ้องหน้านั้นอยู่สักพักก่อนนอน….รุ่งขึ้นไปสอบ..หลับตานึกภาพแล้วเขียน..
ไม่รู้เรียกว่าอะไร..แต่คิดว่า แบบนี้ เค้าเรียก การจำแบบ pattern และรูปภาพ กระมัง 
และเวลาอ่านหนังสือ แบบเห็นตัวหนังสือเยอะๆ แล้วเรามึน ก้อมักจะเอามาย่อเอง เป็นโยงใย ลากเป็น root ต่อๆ กันออกไป แต่ไม่ถึงกะทุกทิศทุกทางเหมือน mind map ตามทฤษฎี แต่ก้อพอเป็นไอเดย ในการจำ ภาพความสัมพันธ์ของสิ่งต่างๆ ในหนังสือเรียน   เพราะแบบนี้ เลยอยากไปฟัง วิธีการนำมาปรับสอนในเด็กเล้กเอามากๆ เพราะ เราเรียนลัดด้วยตัวเองไปแล้วถึงจะไม่ได้ถึงที่สุด และไม่ได้ประสบความสำเร็จมากมาย..แถม สอนไม่เป็น ยิ่งสอนเด็กด้วยแล้ว…อายุ 2 ขวบ นี่ แค่จับมานั่งพูดคุยกัน..ยังพูดกันคนละภาษาเลยมั้ง
 
วันนี้ฟังพ่อธีร์เล่ามา..การสอนเลขในเด็กเล็ก  ออกแนวๆ จินตคณิต ก้อคล้ายๆ แบบนี้ คือ ให้เด็กเห็นภาพในหัว เห็นตัวเลข เป็นจำนวน ในหัว หรือ ใช้เม็ดลูกปัด หมากล้อม ใช้บล็อค แทนตัวเลข วางลงในกระดานโกะ(หรือตารางร้อยช่องในเบื้องต้น) เพื่อแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสสตร์  สมการสองตัวแปร แบบชิลๆ ในเด็กประถม หรือต่ำกว่า เลยเชียวล่ะ
 
ทำไม ต้อง สอน?? เร็วไปไหม?? สรุปสั้นๆ ให้ฟังว่า(ทฤษฎีไปหาอ่านกันเอาเองนะ)
เขา หลายๆ คน ว่า การที่เด็ก มี sense of pattern / number และอื่นๆ ที่ว่ามา เป็นพื้นฐาน ให้สมองสองด้านทำงาน แล้วมันจะดีเอง…
เรียนเลขเก่ง อย่างอื่นล่ะก้อหมูๆ
 
 
วิธีการละเอียดๆ ทำยังไง คงต้องไปหาอ่านกันเอาเอง…ทฤษฎีไม่แม่น สรุปคร่าวๆ สำหรับเด็กเล็ก วัยนี้ เอาเป็นว่า  สิ่งที่เราได้จากพ่อธีร์วันนี้ และจะนำมาสอนลูกในวัยขวบกว่าๆ ได้ก้อ คือ (ไม่แน่ใจว่าจับใจความมาได้ถูกต้องครบถ้วนหรือเปล่า ฟังไปจับมิวไป แต่ ก้อประมาณนี้ล่ะ)
 
sense of no.
 
เอาลูกปัด บล็อค หมาก อะไรก้อได้… 5 เม็ด ระวังอย่าให้เล็กมากเกินไป เดี๋ยวมันเอาไปยัดจมูก ยัดปากล่ะ ไว้ใจไม่ได้ ไอ่พวกลูกลิง
หยิบมา  1 เม็ด ให้ลูกดู….แล้วบอก นี่ หนึ่ง นะ ละเก็บขึ้น
หยิบมา 2  เม็ด ให้ลูกดู….แล้วบอก นี่ สอง นะ ละเก็บขึ้น
ทำไปจนครบ ห้าเม็ด
ใช้เวลาไม่มาก…
 
ทำจนกว่างัดออกมา 1 เม็ด ลูกตอบได้ว่า นี่ คือ 1 หรือ 2 3 4 5 ตามที่ วางลงไปนั่นแหละ นั่นคือ เค้ารู้ความหมายของ ตัวเลขแล้ว
ลองทดสอบเค้า ถ้าตอบได้ก้อผ่าน
 
ลืมบอกไปว่าการวางหมาก บางทีอาจจะวางเรียงขวาซ้าย บนล่าง ระเกะระกะ ไปมาไม่จำเป็นต้องมี รูปแบบที่แน่นอนตายตัวเสมอไป ให้ลูกเห็นว่า การเป็น 1,2,3,4,5 อาจจะมีหลายๆแบบ ไม่ใช่ต้องเรียงแบบนี้เท่านั้น  และสามารถจับความแตกต่างระหว่าง 1 ไป 2  2 ไป 3 ได้ด้วยสายตา และรู้ว่าทำไมมันถึงแตกต่าง มาจากความรู้สึก ไม่ใช่การนับ
 
ต่อมา…เริ่มใช้ตาราง เอาที่ 50 ช่อง ก่อนหน้าตาตาราง…หาเอา
เป็นตารางที่มีช่องพอวางหมากได้ สี่เหลี่ยมจตุรัส
ฝั่งซ้าย 5*5 สีนึง ฝั่งขวา 5*5 สีนึง  เขียนตัวเลขลงไปที่มุมตาราง ก้อจะได้ตารางเลข 1-50
1 2 3 4 5           6 7 8 9 10
11 12 13 14 15  16 17 18 19 20
22 23 23 24 25  26 27 28 29 30
อะไรประมาณนี้ ซ้ายขวาคนละสี แต่ต่อกันนะ เหมือนปฏิทินนั่นแหละ ไว้ว่างๆ จะหามาให้ดู
 
เด็กเล็ก เริ่มวางหมากทีละเม็ด สอน 1-20 ก่อน จากนั้น ค่อยว่ากัน…ศึกษาเพิ่มเติมกันไป
วางหมากลงในช่อง ทีละเม็ด แล้วสอน ว่านี่คือ 1 2 3 4 5 20 นี่คือการสอน sense of pattern
อีกหน่อย เลขจะเลือนหายไป เหลือแต่รูปแบบการเรียงหมากในหัวของเด็ก…โฮะๆๆๆๆ คุ้นๆมะ..ใครเคยอ่านฮิคารุบ้าง…
อะไรแนวๆ นั้นแหละ
ยี่สิบ ไม่ใช่เลขสองและศูนย์ แต่คือหมากยี่สิบตัว
พวกนี้จะนำไปสู่การ คูณ บวก ลบ หาร เลข สูตรคูณ แบบไม่ต้องท่อง ต่อไปถึงการแก้สมการสองตัวแปร โดยการใช้หมาก/เบี้ย อีกด้วย
 
 
ต่อมา อันนี้เบบี้จีเนียสก้อมีสอน การลากมือไปตามตัวเลข
เขียนเลขตัวโตๆ ลงบนกระดาษ อันนนี้ที่ รร. เจ้ามิวมิว ใช้แผ่นรองคลานที่มีจิ๊กซอว์ตัวเลข
จับมือลูกลากไปตามตัวเลข ให้สัมผัสพื้นผิวก้อดี เห็นพ่อธีร์ว่า เด็กออ ก้อใช้กระดาษทรายละเอียดๆ มาตัด เป็นตัวเลขแปะให้สัมผัส แล้วบอกเค้าว่า นี่ คือเลขอะไร
ที่เบบี้จีเนียส จะให้แกะตัวเลขอออกแล้ว แล้วใส่กลับเข้าไปใหม่ รวมไปถึงการสะกดตัวเลขนั้นๆ ด้วย เช่น S i x    6
 
ต่อมา..นอกจากการสอนตัวเลขแล้ว ต้องสอนอ่านควบคู่กันไปด้วย ถ้าเด็กบวกเลขเป็น แต่อ่านโจทย์ไม่ออก ตีความไม่ได้ ก้อไม่ดี ทักษะด้านภาษาเลยสำคัญ
เป็นเรื่องไม่น่าสนุกสำหรับเรา Flash card พ่อธีร์แนะนำว่า เริ่มทีละ 5 คำ อาจจะเลือกคำมาจากหนังสือนิทานที่อ่านให้เค้าฟังบ่อยๆ  ยกให้เค้าดู ลากนิ้วตามไปด้วย จน พอเค้าเห็นแล้วบอกได้ว่า คำนี้คืออะไรนั่นแหละ ค่อยเปลี่ยนคำ
 
 
อันสุดท้าย อะไรหว่า ลืม..
 
บล็อค..เวลาเล่นกะลูก ก้อลองหยิบมาวางรูปแบบต่างๆ  แล้วหยิบออก ให้ลูกวางตาม อันนี้ ก้อ เป็นการสอน isometrix น่ะ พวกข้อสอบ IQ ชอบมี เริ่มจากง่ายๆ 3 ลูกก่อน ละค่อยๆ เพิ่มขึ้น
 
ประมาณนี้แหละ  ไซแน่บ ลั่นเปรี๊ยๆ แน่นอน…โฮะๆๆๆๆ
 
กิจกรรมที่มาด้านบน ถ้าจะทำแบบจริงจัง ควรจะจับเวลาและบันทึกเวลาไว้ด้วย ดูความเปลี่ยนแปลงของลูกในการตอบ เช่น มองปุ๊บ ตอบปั๊บ ไรงี้
 
ช่วงนี้ มิวมิวฮิตเล่นร้อยเชือก ได้มาวันแรก…ยังร้อยไม่เป็นหรอก แต่ดูดีกว่าให้เล่นหยอดบล็อคมากมาย..มันขว้างบล็อคเททิ้งเป็นว่าเล่น ร้อยเชือกยังดูงง งวย น่าสนใจกว่า….
 
ที่ว่ามาทั้งหมด สอนสักวันละ สิบห้านาที
จับลูกนั่งตัก หันหน้าออก แล้วสอน..
กอด จูบ หอมแก้ม เรียกสมาธิ กันเป็นพักๆ  เขาว่ามา ว่า ตอนที่ยากที่สุด คือ กว่าลูกจะสนใจนี่แหละ ถ้าผ่านไปได้ ก้อโลดด
 
ไว้เราไปลอกการบ้านเลคเช่อแม่คนอื่นๆละจะมาบอกใหม่
 
ชอบความคิดอีกอย่างหนึ่งของพ่อธีร์คือ เราอยากให้เด็กๆรุ่นเรารู้สึกว่า ความรู้สามารถแบ่งปันกันได้ เริ่มจากกลุ่มเล็กๆ ไม่ใช่อะไรๆ ก้อ ติว ชม.ละ 500 โดยนักเรียนอัจฉริยะทั้งหลายแหล่
 
 
ปล. หลังจากวันก่อนส่งการบ้านพ่อธีร์ไปแล้ว เลยเอามาอวด…อิอิอิอิ
 
 อัพบล็อคแบบใหม่ version mind map ^_^
 

ปุจฉา คำถาม ป.3

เขียนใน ~ Miu Miu ~ by
คำถาม
ปัจจุบันแม่มีอายุมากกว่าลูก 21 ปี และ อีก 6
ปีข้างหน้าแม่จะมีอายุเป็น 5 เท่าของลูก

อยากทราบ ว่า ตอนนี้ พ่ออยู่ที่ไหนครับ

 
 
แม่บ้านสองคนพบกันที่ถนน เริ่มบทสนทนาด้วยเรื่องลูกๆว่า “ ฉันมีลูกสามคน” แม่คนแรกพูด “อายุเท่าไหร่กันคะ” คนที่สองถาม

“ ผลคูณของอายุลูกมีค่า 36 และผลบวกของอายุเขาทั้งหมดมีค่าเท่ากับจำนวนหน้าต่างในบ้านตรงข้ามถนนนั่น”

แม่คนที่สองคิดสักครู่แล้วตอบว่า “ข้อมูลข้างต้นไม่เพียงพอจะแก้ปัญหาหรอกคะ”

“ โอ้ ใช่ คนโตผมแดงคะ “ คุณแม่คนแรกตอบ

และคุณแม่คนที่สองก็แก้ปัญหาได้

ถามว่า อายุของลูกคุณแม่คนแรกเป็นเท่าไหรบ้าง

เก่ด กั่ด กั่ด

เขียนใน ~ Miu Miu ~ by
…
 
เปิดดิกชันนารี มิวมิช..ได้ความว่า..
 
เป็ด ก๊าบ ก๊าบ…
 
แต่ she พูดไม่ชัก…
 
พูดไปทำ sign มั่วไป…เก่ด กั่ด กั่ด..
 
ก่อนนอนวันนี้ หมดแรง สิ้นเสียง กั่ด กั่ด กั่ด ละหลับคร่อกไปเลย..
 
 
มา ม๊า…ม๊า ม๊า…
 
เปิดดิกชั่นนารี มิวมิช ได้ความว่า
 
เรียก หมา…ไม่ใช่เรียกแม่
 
แม่กะหมา..คือๆ กัน
 
ป๊า ป๊า ป๊า
 
เปิดดิกชันนารี มิวมิช ได้ความว่า
 
ปลา ไม่ใช่ ปะป๊า…
 
ปะป๊า กะปลา..คือๆ กัน
 
จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด
 
เปิดดิกชันนารี มิวมิช อีกหน..ได้ความว่า
 
จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ…..she เรียก นก
 
อะม่ะ อะม่ะ
 
เปิดดิกอีกที…ได้ความว่า
 
เอาใหม่ เอาใหม่
 
 
————————————————————————————————————————–
ไม่ว่างอวดไอเท่มใหม่สักที..ถ่ายรูปมาละขี้เกียดเอาลง
 
มิวมิวมีหนังสือใหม่หลายเล่มเรย
มิวมิวมีของเล่นใหม่หลายอันเลย ที่ชอบที่สุด ก้อ เห็นจะเปน สเลอได้ ที่เพิ่งไปขนมามะวาน
 
เล่นละ หันมา อะม่ะ อะม่ะ ยกมือไหว้ปลกๆ….จะเอาใหม่ ให้จับอุ้มขึ้นไปใหม่
จากนั้นมิวมิว ก้อ turn around (รร. สอนมา ให้หมุนเอาตรูดลง) หมุนตัวเอาขาไหลลงมาเอง ถ้าเอาหน้าลง ก้อจะมีเวอชั่นทำหน้าเสียวล่วงหน้า แค่นับ  1 2 3 ก้อเสียวแล้ว อะไรประมาณนี้
 
ช่วงนี้ เดินปล่อยมือได้ 2-3 ก้าว ยืนได้นานนนนนมากขึ้น แต่ไม่ยอมเดินเอง ไม่กล้าเดิน ถ้ารมณ์ดีๆ ถึงจะยอมก้าว ละโผมาหา ถ้าไกลๆ หน่อยล่ะ ทิ้งตัวลงคลานอย่างเดียวเลย หรือไม่ก้อ ขอตัวช่วย ให้จูงมือไว้ข้างนึง พาเดิน ล่ะเดินได้ไกลเชียวล่ะ ตุปัดตุเป๋ ขาพันกันพิลึก ตอนแรกลองให้ใส่รองเท้าโคโดโมะ ก้อไม่เวริค เบอร์ 20 ใหญ่เกินไปหน่อย กะว่าเดินแถวบ้านใส่ถูกๆ ไปละกัน เยินก้อไม่เสียดาย ไม่เวริคๆ งัดรองเท้าหัวโต เบาๆ มาให้ใส่..ก้อเดินเป๋ไปเป๋มา เพราะรองเท้าไม่พอดี ความยาวอะได้ แต่มิวเท้าเล็ก รองเท้าเลยกว้างไป เดินละไม่กระชับ
สุดท้าย ก้อต้องงัด Pigeon ออกมาใส่เดินไปดูหมาในซอยบ้านอยู่ดี…สงสัยใช้แล้วต้องทิ้งเลย..แบบเยินมาก
ใส่คลานนิดนึง หนังมันก้อเริ่มถลอกๆ ใส่เดิน พื้นดำปิ๊ดปี๋เลย…มอมสุดๆ แต่ก้อคุ้มดีนะ…มันกระชับพอดีเท้า ใส่เดินละมั่นคงดี เบอร์ 11.5 ดีไม่ดี ดิ้นไปดิ้นมายังหลุดเลยอะ..
หารองเท้าใส่ดีๆยากชะมัดเลย….T-T
 
อ้อ…ตอนนี้มิวมิวกินข้าวเยอะขึ้นแล้ว..ค่อยยังชั่ว
เมื่อเช้าเอาโจ๊กให้กิน เมิน เมิน เมิน หันหนีช้อน
แต่พอปั้นข้าวเหนียวหมูปิ้งให้กินล่ะ เคี้ยวตุ้ยๆๆๆ เลย ลาวเอ้ยย
มื้อเย็น ก้อ กินข้าวคลุกปลาทูทอดมาหลายมื้อแระ
ชอบหยิบกินเอง ป้อนตัวเอง ได้เลียนแบบผู้ใหญ่ เอร็ดอร่อยน่าดู
ตื่นเช้ามา อาบน้ำเสร็จ ก้อ หม่ำๆๆๆๆๆๆๆ แต่กินไม่เยอะ…บ่ายๆ ก้อให้กินอีกรอบ หรือไม่ ก้อกินเที่ยงไปเลยรอบเดียว ถ้าออกไปข้างนอก
จากนั้นก้อมือค่ำ จะกินได้เยอะหน่อย เพราะกินที่บ้าน แบบเละเทะได้ หรือถ้ากินนอกบ้าน ก้อเป็นเมนูเหลาๆ ถูกใจเค้าอยู่แระ รอดตายไปได้…เพราะช่วงนี้กลางวันถ้าแม่ไม่อยู่ก้อไม่เอาขวดแล้วล่ะ นมเททิ้งประจำ ว่าจะเลิกปั๊มละเนี่ย เพราะ อยู่ได้โดยไม่กินนมเลยทั้งวัน….ทำได้ไงเนี่ย
 
พอคิดๆว่าจะขายทีปั๊มนมและที่นึ่งขวดนม เพราะไม่ค่อยได้ใช้แล้ว ใช้ที่นึ่งไฟฟ้า นึ่งทั้งจานชามและกับข้าวไปพร้อมกัน สะดวกดี ขวดนมก้อไม่ค่อยได้ใช้แล้ว พอบอกจะขาย..เชี่ยวบอก ไม่เก็บไว้ก่อนหรอ เผื่ออีกคน…เหอๆๆๆ เมาป่าววะ…ถามมาได้ไง..
 
ไปก่อนล่ะ แบทจะหมด
 
 
 
 

มิวมิว ลั่นล๊า ที่ซู๊ดเลยคร่า

เขียนใน ~ Miu Miu ~ by
มาแล้น..ทิตย์นี้ลั่นล๊ามากมาย
 
วันเสาร์หนีลูกไปนวดกะป๊า 2 ชม.เล่นเอาระบบไปหมด แต่ก้อเหมือนได้ชาร์จแบท วันอาทิตย์เลยมีแรงไปเที่ยว ไม่รู้จะไปไหนดี เขาดินก้อกัวเจอม็อบ
ตกลงไป ซาฟารีเวริลละกัน ด้วยความที่ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้าเลยอดขอตั๋วถูกจากเพื่อน โทรไปเช็คได้ความว่าตั๋วแพงให้ไปไวๆหน่อยจะได้ดูโชว์หลายๆอัน
เลยตกลงอาบน้ำแต่งตัว ไปถึงเกือบเที่ยง ค่าบัตรผ่านประตู สนนราคา 470 บาท ต่อคน..เหงื่อแตกซิ่ก..(ตอนแรกเชี่ยวบอกสองคนไม่น่าเกินห้าร้อยเนอะ ถ้าเกินถือว่าเราขับมาดูละกัน ไปเดินห้างช็อบปิ้งดีก่า)
แต่ไหนๆ ก้อมาละ..จอดรถจ่อปากประตู กลับลำไม่ได้ซะด้วย เอาวะ..เข้าก้อเข้า แบ้งพันปลิวหยอยๆ ออกไปอีกใบ
ราคานี้รวมค่าเข้าสวนสัตว์ มารีนพาร์ค โชว์ แต่ไม่รวมพวกถีบเรือ ร่องแก่ง อะไรพวกนั้น
 
ขับรถวนเข้าซาฟารีพาร์คกันโลดดด…….ดูสัตว์ก่อนถึงเวลาการแสดงต่างๆเริ่มตามกำหนดการณ์
 
มิวมิวดี๊ด๊าม๊ากกกกกกกกกกกกก กรี๊ดกร๊าดคุยฟุ้งตลอดทาง อะไยอะ อะไยอะ ไมอ๊ะ นั่นไยอะ
หัวแทบจะหลุดออกนอกจอ

 

อยากโพสคลิป สะสมไว้เยอะมากก แต่ลิ้งค์ไปก่อน  เพราะทำไม่เปน T-T

http://babygade.blogspot.com/2008/09/video064.html

มิวมิวเห็นกวาง..แต่..ทำ sign หมา…(เอามือตบพุง แปะๆ ในตอนเริ่มคลิป) กรี๊ดกร๊าดโคด นี่ยังน้อยนะ..อิตอนมันน้ำลายแตกฟองต้องทิ้งมือถือ คอยจับกัวหลุดลงไป

มีบ๊ายบายนก บ๊ายบายม้า บ๊ายบายกวางด้วย เหอะๆๆๆๆ

<< โดนโลมาสาดน้ำใส่หัว เปียกซกเลย ฮ่าๆๆๆ

ได้ดูโชว์ปลาโลมากะวาฬขาวด้วย น่ารักมากๆ แต่อากาศร้อนใช้ได้เลย… รองท้งรองเท้าถอดหมด เพราะอากาศอบอ้าวสุดๆ นั่งใกล้ๆเวทีไม่มีหลังคา ยิ่งร้อนหนัก

เจ้ามิวก้อเลย ปา ป๊า ปา ปา ปา ทั้งวัน

และ เพิ่มมาอีกคำ คือ หมา หมา หมา ม๊า หมา ล้านแปดรอบ…พอถามหมาทำท่าไง..เอามือเกาพุง -_-” เป็นอันเข้าใจละกันว่านี่ท่าหมา

ชี้ให้ดูเป็ด ก๊าบ ก๊าบ..มิวมิวก้อเรียกตามนะ..เปดก๊าบ ก๊าบบ..นก จิ๊บๆๆๆ พูดตามไปเรื่อย ไม่ได้พูดเองเหมือนหมากะปลา

เห็นอะไร ก้อชี้นิ้วไปเรื่อย อะไยอะ อะไยอะ นั่นอะไยอะ..เหมือนจะมั่ว แต่มองหน้ารอคำตอบนะ..

ต้องคอยบอกว่า หลอดไฟ น่ะลูก…นั่น ยางรถยนต์ น่ะ  นั่น นี่ โน่น อะไร ตลอดดดดดดดด……..

ถ้าเห็นคนเดินผ่านมา ก้อ ไคอะ ไคอะ ไคอะ..แม่เดินมา ก้อไคอะ ไคอะ..(เชี่ยวบอก แม่เอ็งไง.ถามอยู่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ) เห็นรูปภาพ ก้อไคอะ ไคอะ…ปวดกะบาลดี

 ไฮไลท์ของวัน..รู้สึกว่าสนุกดี จึ๊กกะดึ๋ยให้อาหารนก มิวมิวได้จับนกตัวเป็นๆด้วย..ไม่กลัวเลยว่ะ..จะดึงหางมันซะฉิบ..แม่ละกัวมันจิกมือแหก แต่จิงๆมันเชื่องมากกกกกกเลยล่ะ

 

เจ๊ sooooooooo excited ไม่เชื่อดูหน้าเค้าดิ…

  <<< นกเต็มไปหมด ชี้มือเดียวไม่พอ

เดินชมนกชมไม้ ถ่ายแบบ จนคุณนายสลบไปนั่นแล..

 

 เห็นหลับปุ๋ย เลยกะว่า จะฝากไว้แถวๆนี้..ขี้เกียดเอากลับบ้าน…ว่ะฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

สรุป กลับบ้านตอนบ่ายแก่ๆ ไม่ได้ดูไรต่อเพราะมิวหลับ ขี้เกียดปลุก ดูท่าจะเหนื่อยมากแล้ว จิงๆมีโชว์สิงโตทะเลและอื่นๆ น่าดู แต่มันจะหักโหมไปหน่อยไว้มาใหม่วันหลัง.. รอบัตรถูก อิอิอิ

จิงๆแล้ว ก้อคุ้มค่าเงินนะ อุดหนุนเค้าไปเถอะ…ไหนจะค่าดูแลสถานที่ ดูแลสัตว์ ดูแลคนงาน

สนุกดี…ไว้วันหลังพาไปดูปลาพารากอนมั่ง..ติดที่ว่าขาออกรถติดชิบ…เบื่อ

 

ปล.อ่อ.มิวมิว ทำ sign light on ตามแด๊ดดี้ด้วยล่ะ…เดี๋ยวจะสอนเพิ่มให้อีกทั้งพ่อทั้งลูก ขอเปิดตำราคิดก่อน

my secend sign

เขียนใน ~ Miu Miu ~ by
ตอนนี้ มิวมิว ทำ sign เพิ่มได้อีกอันละค๊าบบ…
 
หมา นั่นเอง..
 
วันก่อนอยู่ในรถ มิวมิวเห็นมา…ทำ sign เรียกหมาใหญ่เลย..ละชี้ๆๆๆๆ เอามือตบๆๆ ขาตัวเอง อยู่คนเดียว จนมะมี๋มองว่ามิวมิวทำอะไร ชี้อะไร ถึงได้อ๋อ…มันเห็นหมานี่เอง
 
พอเห็นหมาทีไหน ก้อเรียกใหญ่เลยทีนี้..
 
แถมตอนนี้ บ้ามาก..กินนมมันทุกเวลาที่ว่าง
 
หม่ำๆๆๆ ทำ sign milk ละยกมือไหว้ปลกๆ สองสโตรค ลงไปนอนรอ พร้อมสายตาอ้อนวอน ยกมือไหว้ๆๆๆๆ ฮาดี
 
วันนี้พาไปเรียนมา ก่อนเข้าคลาส มิวมิวดันระเบิดลง เหม็นหึ่ง ถุงขยะก้อไม่ได้เอามา ต้องไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เพราะขี้เกียดเดินกลับไปที่รถ และจะได้เอาแพมเพริสทิ้ง
 
ให้มิวมิวยืนเกาะแขน แล้วเราก้อกระหน่ำเอาเบบี้ไวพ์เช็ดๆๆ กะลังจะเอาแพมเพิสห่อทิ้งลงถังขยะ ก้อได้ยินเสียงจากข้างนอก
"กลิ่นอะไรวะ โคดเหม็นเลย…เหม็นมากๆๆๆ เลย ขอแซงคิวเข้าก่อนนะ"
เอ่อ…กลิ่นขี้อะดิ…
ขนาดอยู่ข้างนอกยังเหม็น กรูก้ออ้วกจะแตกอยู่แล้นนนน…พูดมาได้ซะเสียงดัง -_-”
เช็ดๆๆ จนกระดาษจะหมดห่อ ไม่หนำใจ รู้สึกว่ามันไม่สะอาด
พื้นที่ไม่อำนวย เดินออกมาข้างนอก แม่บ้านไม่อยู่ ไม่มีคน ขอเอาตูดจุ่มน้ำหน่อย..เลยเอาเบบี้ไวพ์ชุบน้ำเช็ดๆๆ เอาทิชชูเช็ดๆๆ อีกรอบ
จิงๆ ขอประนามคนที่เอาตูดลูกตัวเองมาล้างในอ่างล้างหน้าสาธารณะนะ..อุบาดสัด..ไม่คิดถึงคนอื่น ถึงจะทำความสะอาดให้ก้อเถอะ อ่างล้างหน้า บ้วนปากนะเว้ยย..
 
พอเสร็จ จับออกไปแต่งตัวข้างนอกให้เชี่ยวช่วย ละตัวเองเดินกลับมาล้างมือ
เจอแม่บ้านหน้าหงิกเป็นส้นตีน กะลังเอาถุงขยะไปทิ้ง เราก้อล้างๆๆมือไปตามปรกติ..ละจะให้ทำไงวะ..ขี้นะเว้ย ไม่ทิ้งในห้องน้ำ ละจะให้ทิ้งที่ไหนวะ เราก้อทิ้งในถังขยะในห้องน้ำ ม้วนๆ ให้มันดีๆ ไม่มีอุจาด เลอะเทอะ หกลงพื้นก้อเช็ดให้..(กรรมไรของกรูวะเนี่ย)
 
เรียนวันนี้แรกๆ มิวมิวดูคุ้นเคย ดี ครูบอกให้ทำไรก้อทำ ตั้งใจฟังนิทาน แต่พอหลังๆ ดูง่วงๆมึนๆ เกาะแม่อย่างเดียว ก้อโอเค สนุกดี  คนน้อยเชี่ยวเลยเข้ามาเล่นด้วย..ใครจะไปคิด สมัยก่อนทั้งพ่อทั้งแม่นั่งโยกหัวอยู่ข้าวสาร วันนี้ ต้องมานั่งตบมือ bla bla black sheep  Hi i’m MiuMiu   ฮ๊ายยยยยยยยยยย……
 
ไปก่อนล่ะ..เดี๋ยวไว้มาใหม่..มีของจะอวด..ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
 
 
 
 
 

My First …..

เขียนใน ~ Miu Miu ~ by
ไม่อยากจะบอก ว่า..ช่วงนี้มิวมิวบ้าน้ำลายมาก
พูดมาไม่หยุด และอีกอย่าง..เลียนแบบได้เหมือนเชียว
 
อะไรอะ ใครอะ ทำไมอะ ………พูดอยู่ได้ทั้งวัน..เลียนแบบแม่เหมือนเดี๊ยยยย..ทั้งน้ำเสียง และลักษณะการพูด
 
ไคอะ ไคอะ ไคอ๊า..
อะระอะ…
ทะไมอะ..
 
จนเริ่มสงสัยตัวเองว่า..นี่ตรูพูดบ่อยขนาดลูกจำได้เลียนแบบได้เหมือนเปี๊ยบเลยหรอเนี่ย…มิน่าเชี่ยวถึงได้ด่า ว่าจะถามๆๆๆๆ ทั้งวันเลยไม๊
หุหุหุหุ
 
มะคืน…มิวมันคึกไม่ยอมหลับ แกล้งพ่อ..กินนมไป ถีบไป..
อึช..อึช..อึช…ละถีบ ถีบ ถีบ..มีทำเสียงภากษ์ลูกถีบตัวเองด้วย..จะบ้าตาย
จิกหัวมั่งล่ะ เอานิ้วแยงจมูก จิ้มตา เอามือทุบอกดังป่าบ ป่าบ ป่าบ…เล่นเอาจุกได้เลยล่ะ กวนโคด
 
ตื่นมาก้อรื้อๆๆๆๆ
พอเรากระโดดลงจากเตียงก้อเด้งผึ่งตามลงมา รื้อของที่พื้นต่อ..
พอบอก..มิวมิว เดี๋ยวไปอาบน้ำกันดีกว่า จะได้หม่ำๆ กัน
เท่านั้นแหละ เด้งขึ้นมายืน ปล่อยของในมือ ก้าวขาเดินจะมาหาแม่..
ปากก้อพูด หม่ำ หม่ำ หม่ำ…
 
เอ่อ…ก้าวแรกของมิวมิว…ต้องเอาของกินมาล่อใช่ไม๊เนี่ย…
ไม่เสียชื่อจิงๆ พ่อกะแม่ฮากันกลิ้ง…
 
วันนี้มิวมิวเลยฮิตยืนเองนานเป็นพิเศษ…ปัดมือห้ามจับอีก โดยเฉพาะเวลาในมือมีของกิน…สามารถยืนแทะของกินสองมือ แบบนิ่งๆ ได้นานชั่วอึดใจหลายเฮือกเลยเชียวล่ะ (แต่ก่อนต้องเกาะไว้มือทำให้กินไม่ถนัด)
รมณ์ดี ก้อพยายามจะก้าวสัก สองสามก้าว โผเข้าหาของเล่น เตียง แม่ พ่อ
รมณ์ไม่ดี ก้อลงไปกองกะพื้นคลานต่อ
 
ยอมให้จูงมือเดียวเดินได้นานขึ้น..ดูจะเริ่มสนุกกะการเดินขึ้นมาแล้ว…อีกไม่นาน..คงต้องปวดกะบาลกว่านี้แน่นอน..
 
วันนี้พาไป รร. มา หนึ่งชม. เหมือนเดิม ครูสอนเรื่องสี..ตัวเลข มิวมิวไม่สนใจ ลงไปนอนกลิ้งตีพุงฟังซะงั้น
ให้หยอดไม้ลงรู ก้อจะเอาเข้าปาก พอไม่ให้เอาเข้าปาก ก้อเลิกสนใจไปเลย..
 
แต่พอถีงเวลาเล่นเท่านั้นแหละ..จิงจังมาก..
ล่อสไลเด้อไปสิบกว่ารอบ…หน้าบานเป็นกระด้ง เมามันส์สุดๆ
 
กลับมาบ้านมะมี๊เลยสอนเรื่องสี แต่คราวนี้ ไม่เอาภาษาไทยแล้ว..ดูมันจะงงในคลาสเรียน ระหว่างไทยกะอังกิต..
เลยเอาอังกิตไปละกัน..ไม่รู้ถูกไหม..หรือที่บ้านใช้ภาษาไทยไป พอไปรร. อาทิตย์ละ ชม. ใช่ภาษาอังกิต..เด็กมันจะจำได้มะ
 
สอนหยอดบล็อคลงรู ก้อให้หยิบสีตามที่บอก..ถูกมั่ง ผิดมั่ง…แต่ก้อดูจริงจังกะการเล่นมีสาระมากขึ้น ไม่ใช่เล่นๆ ละผละไปหน้าตาเฉยเหมือนก่อน…
 
อ้อ..เดี๋ยวนี้สั่งให้หยิบของได้บ้างแล้ว..เช่น
บอกให้หยิบบอลส่งให้มะมี๊ (ทำไซน์บอลไปด้วย)
ก้อหยิบส่งให้นะ..ส่งบอลโยนกลับไปกลับมาสนุกเค้าล่ะ
แต่พอเริ่มบอก หยิบบอลสีนี้ๆ ให้มะมี๊หน่อย..อาจจะเริ่มงงได้..
 
ใช้ให้หยิบเสือโฮก หยิบป๊อกๆ หยิบฮัลโล๋ หยิบมิสเตอร์โพสแมน ได้ตามรมณ์
 
ชอบหยิบปากกา ดินสอ และกระดาษมานั่งแอคท่า ขีดๆเขียนๆ วาดๆ กระแดะได้เหมือนเข้าขั้นเลยเชียวล่ะ..มีทำหน้าทำตาเหลือก ขบคิด ละปากพูดๆๆๆๆ ไรของมันมะรู้..
 
update baby sign ตอนนี้สอนคำว่า
บอล รู้สึกว่าใกล้จะทำตามละ
หมา  เหมือนจะทำได้ละ วันก่อนเจอหมามองตาม ละตบๆๆขาตัวเองใหญ่..หลังๆลองถามดูหมาทำไง ก้อเหมือนจะเอามือมาตบๆแต่ไม่รู้ฟลุ๊คมั่วป่าว
แมว ยังนั่งมองขำคิกคัก
ปลา..มีแววๆ
นก..จิ๊บๆๆ ยังไม่ทำไซน์แต่ทำเสียงจิ๊บๆตาม ใกล้ละๆ
เป็ด..ยังแยกไม่ออกระหว่างนกกะเป็ด
เสือ ยังทำหน้างงๆ
หมู เลื่อนลอย
more ดวงตายังเลื่อนลอย..ส่วนใหญ่อันนี้ สำหรับเราแล้วสอนยาก..เพราะอิตอนจะถามว่า เอาอีกไม๊ กินอีกไม๊ เล่นอีกไม๊..มีมือว่างมือเดียว..จะวางของแล้วทำไซน์ ก้อน่ะ..คิดไซน์เองใหม่เลยดีมะ..หุหุหุ
 
 
 
แต่ละคำ..ไม่ค่อยมีสาระเนอะ..แหะๆๆๆๆๆๆ